Het verhaal van Janneke

“Wat vind ik nou zo leuk aan de vakantieweken? Daar kan ik heel kort en duidelijk in zijn: dat is dat je eindelijk een keer de tijd hebt voor mensen.

Zelf ben ik werkzaam in de zorg en daar ervaar ik niet de mogelijkheden die je bij een SIV-week wel hebt. Zoals rustig een praatje maken, rustig een fietstocht door de bossen maken, rustig een stukje wandelen, rustig uitgebreid douchen, rustig eten, rustig (tot in de late uurtjes) een drankje drinken en volop genieten van ieder die zo zijn invulling geeft aan een week enzovoort enzovoort.

Dat is nou wat ik leuk vind, naast de gezelligheid natuurlijk.

Verder word je in het dagelijks leven geconfronteerd met mensen die zich haasten, stressen, druk maken, op de klok kijken etc. Dat gebeurt niet bij een SIV-week, behalve als de bel voor het eten gaat… Al die mensen die in het dagelijks leven kampen met drukte, stress, gemopper en moeten-rennen-voor-een-trein, die kan ik alleen maar adviseren: ga een weekje met SIV mee! In zo’n week kunnen ze dan ervaren hoe de gasten ondanks hun handicap nog volop in het leven staan en daardoor alleen maar extra kunnen genieten van al het kleine wat zo groot kan zijn.

Wat maakt het dan uit als we de trein een keer niet halen… Er komt er vast nog wel een!”

Lees ook
het verhaal van mevrouw De Jager
het verhaal van mevrouw Kuiper