Het verhaal van mevrouw De Jager

“Wie deze zomer met de vakantieweek van SIV mee was en mocht verblijven in het prachtige vakantiehuis in Doorn mocht zich gelukkig prijzen. Ik was één van die gelukkigen. Nu is zo’n vakantieweek van SIV altijd goed, fijn en fantastisch, maar deze keer hadden we alles mee: geweldig weer, geen of weinig vervelende insecten en een gezellige groep vrolijke en (meestal) vriendelijke mensen: vrijwilligers die altijd vriendelijk zijn, maar ook de gasten. Ook dat maakte het tot een goede week.

Op zaterdag begon het al. Oude bekenden begroeten, knuffelen, je kamer opzoeken, spullen uitpakken, thee drinken, eten, elkaar opnieuw begroeten en nieuwe mensen leren kennen. Vervolgens lekker slapen om op de zondag fris en wel aan een nieuwe week te beginnen. De zondag was gewoon ‘thuis’. We konden buiten wat wandelen in ’t park. ’s Morgens was er een inspirerende kerkdienst waar degenen die dat wilden aan deelnamen. Daarna konden we op het terras genieten van het mooie weer. ’s Avonds speelden we spelletjes naar keuze. Keuze genoeg: allemaal ouderwetse gezelschapsspellen, waar zie je het nog? Het is leuk als je wint, maar het gaat niet om het winnen, maar om de sfeer en gezelligheid.

Die sfeer en gezelligheid waren er dan ook iedere avond. Goed verzorgd, fijn en leuk zoals een goochelaar, die ook nog eens veranderde in “Dorus”, een avond met Ierse en Schotse muziek, een speurtocht en een bingo-avond, waar zoals altijd niemand met lege handen wegging. En op vrijdagavond, feestelijk en uitbundig, het Shantykoor. Wat werd er gezongen en gedanst.

Nu heb ik het alleen over de avonden gehad, maar ook overdag waren de uren goed gevuld. Er waren uitstapjes, zoals naar Heilige Landstichting, het Dolfinarium, Dierentuin Amersfoort en de Tuinen van Appeltern. Stuk voor stuk een succes. Aan deze uitstapjes kon een beperkte groep deelnemen, dus je moest een keuze maken. Maar iedereen kwam aan de beurt en bleef je een dag thuis, ook dan was er genoeg te doen, zoals knutselen, puzzelen, wandelen, of fietsen op de duofiets.

Het allerleukste uitje echter vond ik toch wel de picknick op dinsdag. Die dag gingen we echt met z’n allen op pad. Er waren tenten en grote parasols tegen de zon. De vrijwilligers zorgden voor drankjes en heerlijke hapjes en er waren twee koetsjes en een oldtimer waarmee je een ritje kon maken. Naar mijn idee was die dag geweldig.

Ik kan niet anders zeggen dan dat de hele week een geweldig succes was. Zoiets maak je natuurlijk met z’n allen, maar het was niet mogelijk geweest als er niet zo’n grote groep vrijwilligers was geweest, die zelfs probeerde om niet alleen aan al je wensen tegemoet te komen, maar ze soms zelfs probeerde te voorkomen. Allemaal hartelijk dank daarvoor en tot de volgende keer.”

Lees ook
het verhaal van mevrouw Kuiper
het verhaal van Janneke